FTTX
تاریخچه
اواخر دهه 80 به دلیل پهنای زیاد باند، افت بسیار کم و همچنین امنیت و قابلیت اطمینان بالای آن ایده استفاده از فیبر در شبکه های توزیع و دسترسی مطرح شد. از سوی دیگر با توجه به نحوه ارائه سرویس باند به مشترکان مخابراتی و ضرورت حفظ مشتریان فعلی و جذب مشتریان جدید در طولانی مدت منجر به جایگزینی فیبر به عنوان فناوری مناسب در زمینه دسترسی به باند پهن شد.
امروزه انواع مختلف شبکه های دسترسی فیبر معرفی شده که با توجه به نقطه پایان دهی فیبر، با اسامی مختلفی در فناوری FTTX خوانده می شوند. بزرگترین محرک به کارگیری فیبر در شبکه دسترسی، ارائه سرویس ها است. بازار مشتریان این سرویس ها شامل دو بخش مسکونی و تجاری بوده که بسیار گسترده و رو به رشد است.
بر همین اساس شرکت بارزتلکام تولیدکننده تجهیزات مخابراتی و هوشمندسازی با ارائه بهترین و به روزترین تکنولوژی های مخابراتی سعی دارد، رضایت مشتری را تا حد ممکن فراهم کند.
FTTX چیست؟
در دنیا برای انتقال اطلاعات از روش های مختلفی استفاده می شود که با گذشت زمان به دلیل نیاز به سرعت بیشتر، تکنولوژی های متنوعی جایگزین سیستم های قدیمی شده است.
از جمله با گسترش اینترنت و همچنین تولید دادههای حجیم، نیاز به انتقال آنها با سرعت زیاد در حال حاضر بیشتر از هر زمان دیگری احساس میشود. زیرا خطوط ارتباطی قدیمی متشکل از زوج سیمهای مسی و بیسیم (Wireless)، قابلیت فراهم کردن پهنای باند شبکههای مخابراتی جدید را ندارند.
یکی از این تکنولوژی های روز که سرعت بالاتری نسبت به شبکه مسی دارد، انتقال اطلاعات روی فیبر نوری است که با اتصال ادارات، منازل و ساختمان ها می توان، سرویس های متنوعی مانند تلفن، شبکه های صوتی و تصویری و تلویزیونی و اینترنت پرسرعت را به آن انتقال داد. به همین دلیل در حال حاضر استفاده از فیبرهای نوری گزینه مناسبی برای رفع این مشکل است.
اکنون با توجه به ظرفیت زیاد کابلهای نوری در حمل دیتا و امکان ارائه سرویسهای مختلف به ویژه IPTV، کابلهای مسی به مرور در حال جایگزین شدن با فیبرهای نوری هستند. در واقع با جایگزین کردن خطوط انتقال مسی با فیبرهای نوری در شبکههای مخابراتی و کامپیوتری، قادر هستیم، شبکهای پهنباند با سرعت انتقال بالا داشته باشیم. این شبکههای مخابراتی که در آنها از فیبرهای نوری استفاده می شود، FTTX نامیده می شوند.
FTTX مخفف Fiber To The X و اتصال فیبر به نقطه X بوده که این X شامل مکان های مختلفی است و برای هر ساختار شبکه پهنباندی استفاده میشود که از فیبر نوری در تمام یا قسمتی از آن استفاده شده باشد.
ساختارهای مختلف شبکه FTTX
برای راهاندازی یک لینک مخابراتی یا به عبارتی یک سیستم یا شبکه دسترسی (Access Network) بین کاربر نهایی و مرکز مخابرات از طریق فیبر نوری، سه ساختار (معماری) مختلف وجود دارد.
در مجموع شبکه های دسترسی فیبری به دو گروه فعال و غیر فعال دسته بندی می شود که ساختار فعال شامل دو نوع شبکه های دسترسی تا خانه و اترنت ستاره ای فعال است.
انواع مختلفی از پیکربندی FTTX
FTTP (فیبر به محل مشتری)
اصطلاحی کلی برای اشاره به FTTH و FTTB و همینطور هنگامی است که شبکهٔ فیبر شامل خانه و کسبوکارهای کوچک می شود.
FFTH (فیبر به خانه)
فیبرکشی تا مرز محل زندگی انجام میشود. شبکههای نوری پسیو (GPON) و اترنت نقطه به نقطه نمونههایی از FTTH هستند که به صورت مستقیم از دفتر مرکزی اپراتور به ارائهٔ خدمات سهگانه (دیتا، صدا و تصویر) میپردازند.
FTTB (فیبر به ساختمان، کسبوکار یا زیرزمین)
در این نوع، فیبرکشی تا مرز ساختمان انجام شده است (مانند زیرزمین یک ساختمان مسکونی) و اتصال نهایی به هر واحد مسکونی با استفاده از شیوههای دیگر انجام میشود.
FTTD (فیبر به دسکتاپ)
اتصال فیبر از اتاق مرکزی کامپیوتر به یک ترمینال یا مبدل فیبر است که نزدیک میز کاربر قرار دارد.
FFTO (فیبر به دفتر کار)
اتصال فیبر از اتاق مرکزی کامپیوتر/ سوئیچ مرکزی به یک سوئیچ کوچک مخصوص (به نام سوئیچ FTTO) انجام می شود که در محل کار کاربر قرار گرفته است. این سوئیچ کوچک با استفاده از کابل استاندارد شبکه، سرویسهای اترنت ارائه میدهد. همچنین سوئیچها به طور غیرمتمرکز در سراسر ساختمان پخش شدهاند، اما همه از یک نقطه مرکزی کنترل میشوند.
F TTE/FTTZ (فیبر به کافو یا فیبر به منطقه)
نوعی از کابلکشی منظم است که معمولاً در شبکههای محلی تجاری مورد استفاده قرار میگیرد. در این تکنولوژی از فیبر برای اتصال اتاق مرکزی کامپیوتر به یک جعبهٔ مخابراتی یا کافوی نزدیک به محل کار یا میز کاربر استفاده میشود. با وجود تشابه اسمی، FTTEو FTTZ جزو تکنولوژی FTTX نیستند.
FTTF (فیبر به حیاط)
بسیار شبیه FTTB است با این تفاوت که در FTTF هر دستگاه متصل به فیبر برای سرویسدهی به یک مشترک است که اجازه سرعتهای چند گیگابیتی را فراهم میکند.
FTTdp (فیبر به نقطه توزیع)
بسیار شبیه FTTC / FTTN است که در آن فیبر تا نزدیک جعبه تقسیم یا نقطه توزیع به مشتری آمده است و اجازه سرعتهای نزدیک گیگا بیت را فراهم میکند.
TTN / FTTLA (فیبر به نود، محله یا آخرین تقویت کننده)
فیبرکشی تنها تا یک کابینت خیابانی انجام میشود که ممکن است، کیلومترها با مکان مشتری فاصله داشته باشد و اتصال نهایی از طریق سیم تلفن است. FTTN معمولاً گامی موقت به سمت FTTH کامل بوده و برای ارائهٔ سرویسهای سهگانهٔ پیشرفتهٔ مخابراتی استفاده میشود.
FTTC / FTTK (فیبر به کابینت یا جعبه مخابراتی)
مشابه FTTNاست، اما کابینت خیابانی یا دکل نزدیکتر به محل مشتری (حدود ۳۰۰ متر) و در محدودهٔ ارائه تکنولوژیهای پهنباند مسی، مانند اترنت یا وای فای است. گاهی با نام FTTP (فیبر به دکل) نیز از این تکنولوژی یاد میشود که ممکن است، موجب اشتباه شدن آن با سیستم فیبر به محل مشتری شود.