در دنیا برای انتقال اطلاعات از روش های مختلفی استفاده می شود که با گذشت زمان به دلیل نیاز به سرعت بیشتر، تکنولوژی های متنوعی جایگزین سیستم های قدیمی شده است.

از جمله با گسترش اینترنت و همچنین تولید داده‌های حجیم، نیاز به انتقال آنها با سرعت زیاد در حال حاضر بیشتر از هر زمان دیگری احساس می‌شود. زیرا خطوط ارتباطی قدیمی متشکل از زوج سیم‌های مسی و بی‌سیم (Wireless)، قابلیت فراهم کردن پهنای باند شبکه‌های مخابراتی جدید را ندارند.

یکی از این تکنولوژی های روز که سرعت بالاتری نسبت به شبکه مسی دارد، انتقال اطلاعات روی فیبر نوری است که با اتصال ادارات، منازل و ساختمان ها می توان، سرویس های متنوعی مانند تلفن، شبکه های صوتی و تصویری و تلویزیونی و اینترنت پرسرعت را به آن انتقال داد. به همین دلیل در حال حاضر استفاده از فیبر‌های نوری گزینه مناسبی برای رفع این مشکل است.

اکنون با توجه به ظرفیت زیاد کابل‌های نوری در حمل دیتا و امکان ارائه سرویس‌های مختلف به ویژه IPTV، کابل‌های مسی به مرور در حال جایگزین شدن با فیبرهای نوری هستند. در واقع با جایگزین کردن خطوط انتقال مسی با فیبر‌های نوری در شبکه‌های مخابراتی و کامپیوتری، قادر هستیم، شبکه‌ای پهن‌باند با سرعت انتقال بالا داشته باشیم. این شبکه‌های مخابراتی که در آن‌ها از فیبرهای نوری استفاده می شود، FTTX نامیده می شوند.

FTTX مخفف Fiber To The X و اتصال فیبر به نقطه X بوده که این X شامل مکان های مختلفی است و برای هر ساختار شبکه پهن‌باندی استفاده می‌شود که از فیبر‌ نوری در تمام یا قسمتی از آن استفاده شده باشد.